Seçici Mutizm (Konuşmamazlık)

Error message

Deprecated function: menu_set_active_trail() (/home/rwgvj56eq9fs/public_html/includes/menu.inc dosyasının 2405 satırı) içinde The each() function is deprecated. This message will be suppressed on further calls.

İlk olarak 1877’de “aphasia voluntaria” olarak tanımlanmış. 1934’te “elektif mutizm” terimi kullanılmış. 1983’te selektif mutizm” terimi kullanılmaya başlanmış olan bu hastalık çocuğun bütünüyle konuşmayı reddetmesinden çok kaygısının arttığı ortamlarda konuşmamayı tercih etmesi olarak tanımlanabilir.

Klinik Görünüm
•Çocuk çoğu zaman evde çok sesli ve rahat konuşur, okulda tek kelime etmez.
•Genelde yabancıların olduğu ortamlarda da konuşmazlar.
•Bazısı karşılıklı konuşmadığı halde o kişiyle telefonda konuşabilir.
•Genellikle çocuğun konuştukları ve konuşmadıkları kişiler oldukça net belirgindir.
•Bazıları tanımadığı insanların kendilerini işitme olasılığı olduğu ortamlarda dahi konuşmazlar.
•Bazı grup çocuk ise tanınmadıkları ortamda konuşurlarken okul gibi tanındıkları ortamda konuşmayı reddebilirler.
•Birçok Selektif Mutizm yaşayan çocuklarda zeka düzeyi ve okul başarısı normal olmasına karşın; bu çocuklar sınıf içinde okumak, söz almak veya sorulara cevap vermek gibi faaliyetlere katılmadıkları için öğretmenler çocuğun okuma ve anlama becerisini değerlendirmekte zorlanırlar.
•Bazısı konuşma dışındaki sözel olmayan ilişki yollarını (baş, el, kol hareketleri, resim vb) kullanabilirler.

Daha sonra düzelmiş olan bazı kişiler durumu şöyle anlatmışlardır:
“Kalabalıkta konuşmaktan korkuyordum”
“sesimin diğerleri tarafından duyulmasından korkuyordum”

Selektif mutizmli birçok çocuk okula başlamadan önce tanınmaz. Selektif mutizmli çocuklar sıklıkla inhibe, çekingen, söz dinlemeyen, sinirli, manipülatif, denilenin tersini yapan çocuklar olarak anlatılır. Klinisyenlere göre ise aşırı hassas, utangaç, yeni ve yabancı olan her şeyden korkan çocuklardır. Karşı gelme amacıyla konuşmamaktan çok anksiyete nedeniyle konuşamayan çocuklardır.

Nedeni tam olarak bilinmese de altta yatan pek çok sebep olabileceği ve nedenin kişiden kişiye değiştiği ileri sürülüyor. Bu konuda 5 alt tipten bahsedilmiş:

•Simbiyotik mutizm: anne-çocuk yapışık ilişkisi üzerinden açıklanır. Çocuk utangaçlık, aşırı hassaslık ile çevresini manipüle eder.
•Pasif-agresif mutizm: konuşmayı karşıcı bir tutumla red” söz konusudur, hostilitenin bir ifadesidir.
•Reaktif mutizm: okula başlama, göç, hastaneye yatış, hastalık gibi travmatik bir olayın sonucu olarak gelişebilir.
•Konuşma-fobik mutizm: kişinin kendi sesini duymayla ilgili korkusu olmasıdır.
•Biyolojik mutizm: otizm ya da işitme sorununa bağlı durumlarda söz konusudur; ve mevcut selektif mutizm tanı kategorisin de ele alınmaz.

Selektif mutizm, bugün anksiyete bozukluğu spektrumunda yeniden açıklanmaya çalışılmaktadır. Altta yatan anksiyöz bir durumun ifadesi olabileceği öne sürülmektedir. Sosyal fobi, panik bozukluk ve obsesif kompulsif bozuklukla bir ilişkisi olabileceği düşünülmektedir. Bazı araştırmacılara göre sosyal fobinin alt tipi olarak ele alınmalıdır. Bazı araştırmacılar ise obsesif kompulsif spektrum bozukluğu olabileceğini öne sürer. Konuşmayla ilgili obsesif bir korku iddia edilir. Ortalama başlangıç yaşı 2-4 yaş civarındadır. Kızlarda yaklaşık 2 kat daha sık görülür. 10 yaşına kadar düzelmemiş olgularda tablo daha çok sebat etme eğiliminde olmaktadır.